تأثیر کنش‌های اجتماعی بر سیاست خارجی فدراسیون روسیه

با فروپاشی اتحاد شوروی در سال 1991، دولت روسیه برای شناسایی خود به دیگران باید هویت خود را بازتعریف می‌کرد. ترسیم این هویت و تثبیت و تضمین آن دربرگیرندۀ کنش‌های اجتماعی است که امنیت هویتی دولت روسیه را استمرار می‌بخشد. پرسش این است که کنش‌های اجتماعی چگونه بر سیاست خارجی فدراسیون روسیه تأثیر می‌گذارد و دلیل انجام این کنش‌ها چیست؟ در پاسخ، این فرضیه مطرح می‌شود که انجام کنش‌های اجتماعی سبب تضمین امنیت هویتی روسیه خواهد شد. این نوشتار توصیفی ـ تحلیلی و روش جمع‌آوری اطلاعات، بهره‌گیری از مدارک و اسناد اینترنتی و کتابخانه‌ای است. نتایج نوشتار نشان می‌دهد، اگرچه کنش اخلاقی و بشردوستانه پرهزینه و خلاف منافع راهبردی روسیه و کنش شرافتی خطرناک است و می‌تواند در راستای تضعیف امنیت فیزیکی آن باشد، اما با انجام آن کنش‌ها امنیت هویتی خود را تضمین می‌کند. اقدام‌هایی همچون یاری‌رساندن به آمریکا در جنگ افغانستان و اجازۀ تأسیس پایگاه‌‌های نظامی در کشورهای هم‌سود از کنش‌های اخلاقی و بشردوستانه برای نشان‌دادن حسن همکاری برای از میان‌بردن تروریسم بود، اما نتیجه‌ای معکوس را برای دولت روسیه به همراه داشت. در واقع، روسیه با فرستادن نیروهای نظامی به تاجیکستان، مخالفت با حضور نظامی آمریکا در عراق، جنگ گرجستان و استقلال اوستیای جنوبی و آبخازیا، پیوستن کریمه و حضور در جنگ سوریه، با انجام کنش شرافتی از امنیت هستی‌شناختی خود محافظت کرده است.